فلسفه جغرافیایی تداوم رقابت در روابط بین الملل پس از جنگ سرد

پس از پایان جنگ سرد، دیدگاه های مختلف و متفاوتی درباره ماهیت و چگونگی ادامه رقابت در روابط بین الملل مطرح گردید. پاره ای از اندیشه ورزان این حوزه بر این اعتقاد بودند که با پایان گرفتن رقابت های ایدئولوژیک در سطح کلان و سیطره غیرقابل هماورد لیبرالیسم، دیگر مبنایی برای ادامه رقابت مابین کشورها و بلوک های قدرت وجود ندارد و جهان از این زمان به بعد دست کم در سطح کلان، دوره ای از صلح لیبرالی را تجربه خواهد کرد. در نقطه مقابل، گروهی دیگر از متفکران بر این اعتقاد بودند که سرشت ذاتی انسان و فضای جغرافیایی، به عنوان مکان و محل زیست انسان، به گونه ای است که به صورت مبنایی عامل رقابت را میان گروه های متشکل انسانی و حکومت ها بازتولید خواهد نمود و در فرایندهای تاریخی تنها ممکن است که شکل واره های رقابت در زمانهای مختلف دچار تغییر گردد. بر این مبنا در این مقاله کوشش شده است با رویکردی توصیفی- تحلیلی، فلسفه جغرافیایی تداوم عامل رقابت در روابط بین الملل تبیین و شکل وارهای روبنایی آن بررسی گردد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که به طور کلی کالبد جغرافیای سیاسی جهان حایز شرایطی است که به عنوان یک عامل زیرساختی در روابط بین الملل، عامل رقابت را در زمان های مختلف مابین کشورها و بلوکهای قدرت بازتولید خواهد نمود.